E-İhracat Dedikleri
"E-ihracat", Türkiye'de uzun zamandır kullanımda olan bir kavram. Bu kavramı ilk duyduğum günden itibaren pek benimseyemedim. Kavram bana içerisinde sanki bir tutarsızlık varmış hissi verdi hep. Bu yazıda bunun neden böyle olduğunu irdelemek istedim.
E-İhracat Kavramına Bir Bakış
Bilindiği üzere, ihracat denildiğinde ürünlerimizin başka bir ülkeye ihracı söz konusudur. İhracat (aynı şekilde ithalat ve genel olarak da dış ticaret) B2B bir aktivitedir. Yani business-to-business. Türkçesiyle "işletmeden işletmeye". Kısaca geçecek olursam, burada işletmelerin birbirleri ile olan ticari ilişkisi genellikle bir partnerlik ilişkisi olarak tanımlanır ve yine genellikle bu ilişkinin uzun vadeli olması tercih edilir. Alım miktarları ve haliyle fatura tutarları yüksektir. Yani toptan bir alım-satım söz konusudur. Küresel B2B ticarette, devletlerin uyguladıkları gümrük kontrolleri, vergiler ve çeşitli prosedürler söz konusu olur.
E-ticaret denilen şey ise, basitçe tanımlarsak, ürünlerin internet üzerinden veya online hizmetler aracılığıyla alınıp satılmasıdır. E-ticarette B2C, B2B, C2C gibi çeşitli modeller söz konusu olsa da, e-ticaret denilince akla ilk gelen B2C (business-to-consumer) yani "işletmeden tüketiciye" modelidir. Bu modeli perakende olarak da ifade edebiliriz.Şimdi e-ihracat denilen şeye gelirsek, bundan kastedilen B2C modeldeki bir ticari aktivite olmalıdır. Örneğin, bir İtalyan vatandaşı Türkiye'deki bir online alışveriş sitesinden veya online pazar yerinden bir ayakkabı sipariş ediyor ve ödemesini kredi kartı ile internet üzerinden yapıyor. Burada alım yapılan ürünün varış ülkesinde gümrük ithalat prosedürlerine girmeyeceği varsayımı kullanılıyor (Yüksek fatura tutarlarında bu varsayım geçersiz hale gelecektir) veya alıcının bununla ilgili bir bilince sahip olması bekleniyor belki de. Bu açık bir şekilde B2C modeldeki bir e-ticaret aktivitesidir ve bildiğimiz anlamdaki ihracattan nitelik itibariyle çok farklıdır.
E-İhracat Değil, Sınır Ötesi E-Ticaret
İşte bu nedenlerle "e-ihracat" bir kavram olarak mantıklı gelmiyor. İngilizce karşılığı olan "e-export" kavramını internette arattığınızda, bazı sonuçlar gelse de, kavramın henüz genel bir kabul görmediğini fark edersiniz.
Her ne kadar mikro ihracat diye bilinen uygulama kapsamında bu tarz yurtdışına online perakende satışlar KDV'den muaf tutulup ihracat olarak sayılsa da, doğrusu, e-ihracat yerine "uluslararası e-ticaret" veya "sınır ötesi e-ticaret" ya da "küresel e-ticaret" demektir. Biraz uzun ifadeler belki ama en azından kendi içlerinde bir mantığı var ve kastedilen anlamı daha doğru iletiyorlar.Bitirirken
Sınır ötesi e-ticaret, nam-ı diğer e-ihracat, hakkında yapılan popülist propagandaya kısmet olursa başka bir yazıda değineceğim.
Aşağıdaki yorum kısmını kullanarak siz de görüşlerinizi paylaşıp sohbete dahil olabilirsiniz.Yazar hakkında
Kabul ederek, https://disticaretnet.com/ dışındaki bir üçüncü tarafça sağlanan bir hizmete erişeceksiniz.