Stratejik yönetim, bir organizasyonun ne yaptığını, varlık nedenini ve gelecekte ulaşmak istediği hedefleri ortaya koyan bir yönetim tekniğidir.

(Bryson, 1988: 5)

​İşletmeler canlı organizmalar gibi doğarlar, yaşarlar ve ölürler. Bir işletmenin ölmesi genellikle ikinci kuşağa devir sırasında yaşanan sıkıntılar yüzünden, ekonomik bir krizi atlatamamanın sonucu veya yönetim mekanizmasının yanlış kararlar alması sonucu gerçekleşir. Bunlara ilave edilebilecek pek çok başka unsurlar da sayılabilir. Tüm bu sebepler genelde yönetim kaynaklıdır. İşletmelerde yönetim kademesi işletmeyi ileri götüren veya iflasa sürükleyen en önemli mekanizmadır. Yönetimin aldığı her karar hayati önem taşımaktadır. Bu anlamda işletmelerin önlerini görmeleri, geleceğe güvenle yürüyebilmeleri için ne yaptığını bilen ve dirayetli yöneticilere ihtiyaçları vardır. Sadece yöneticinin varlığı ise yeterli değildir. Yöneticinin karar alırken kullandığı yöntemler ve uyguladığı taktikler hem işletmeye uyumlu olmalı hem de günün şartlarına uyumlu olup sorunlara çare üretmelidir. Biliyorsunuz işletmelerde vizyon ve misyon adı altında iki klasik tarif ile kendini tanımlama uygulaması yaygındır.

​Dış Ticaret Net olarak TAK Tasarım Atölyesi Kadıköy ile birlikte ve ev sahipliğinde düzenleyeceğimiz "İhracat Sohbetleri"nin ilkini 28 Şubat 2018 Çarşamba akşamı gerçekleştireceğiz. Etkinlik detaylarının yer aldığı linki aşağıda paylaşıyor olacağım.

​Akademik manada örgüt ve örgütsel davranış konularında çalışmalar yapıyorum. Bu araştırmalarım sırasında okuduklarımı burada paylaşmak istiyorum. Belki böylelikle işletmelerimizdeki patron veya yöneticilerden istifade edenler olur. İnsan ilişkileri hem anlaşılması hem de yönetilmesi zor olgular ve süreçlerdir. Bu yüzden akademik araştırmalardan yararlanmak, yöneticilere büyük avantajlar sağlayacaktır. Bu yazıda okuduklarımdan örgütteki iklim kavramı ve iklimin çalışanlar üzerine etkilerinden ilgimi çekenleri belli bir mantık çerçevesinde kaleme almaya çalıştım.

Sabahları her uyandığınızda, düşünün ne kadar kıymetli bir ayrıcalıktır hayatta olmak, nefes almak, düşünmek, neşelenmek ve sevmek.

Marcus Aurelius

​İklim kelimesi her ne kadar bir tabiat olayını tanımlıyor gibi dursa da örgütsel yönetim kavramları içinde örgütü ve içinde yaşananları en iyi anlatan bir kelimedir. 1960'lı yıllarda ilk defa Gellerman tarafından literatüre sokulan bir kelimedir. Gellerman örgüt iklimini örgütün kişiliği şeklinde düşünerek örgütü meydana getiren bireylerin olaylar karşısında takındıkları tavırların oluşturduğu ortamı tanımlamak için kullanmıştır (Gellerman 1973: 74). Gellerman'dan sonra Gilmer'de iklimi örgütü diğer örgütlerden ayıran en belirgin özellik şeklinde tanımlayarak kavramın içeriğini biraz daha geliştirmiştir. Kısaca iklim örgüte kimlik kazandıran, diğer örgütlerden ayıran, çalışan ve üyelerini etkileyen, onları yöneten ve yönlendiren bir ortamı tanımlamaktadır (Gilmer, 1971: 28).

​İnsan toplulukları geçmişi ve geleceği ile bir bütündür. Bu bütünlüğü devam ettiren, sürdürülebilir kılan en önemli etken kültürdür. Örgütsel kültür toplumsal kültürün bir alt boyutu sayılabilir. Bu manada örgüt kültürü yaşanan çevreden etkilenir. Örgüt üyeleri yaşadıkları çevrenin kültürel öğelerini örgüte taşıyarak örgüt kültürünü şekillendirirler. Aynı zamanda örgütsel kültür örgütü ve üyelerini de yönlendirir. Bu bağlamda kültür, karşılıklı etkileşime sebep olan davranışlar, normlar, kurallar ve diğer alışkanlıklar bütünü olarak tanımlanır.

​İşe Başvuran = İB 

İnsan Kaynakları Müdürü = İK 

İB - Ben ayda 10.000 dolar maaş isterim.

İK - Biz çalışanlarımıza zaten en az 15.000 dolar veriyoruz. 

İB - Şirket aracı olarak BMW istiyorum. 

İK - Biz çalışanlarımıza Jeep Cherokee veriyoruz. 

İB - Saat 10.00'da gelirim, 15.00'te çıkarım. 

İK - Bizim çalışanlarımız evden çalışır. 

İB - Yılda 1 ay tatil isterim. 

İK - Biz çalışanlarımıza 2 ay veriyoruz. 

İB – Antalya'da tatilimi geçirebileceğim bir yazlık… 

İK - Biz çalışanlarımızı Hawaii'ye gönderiyoruz. 

İB - ŞAKA YAPIYORSUNUZ! 

İK - AMA ÖNCE SİZ BAŞLATTINIZ!

​Hepimiz bunu yapıyoruz. Hem de her gün. Bir şeyler öğrenmek veya elde etmek için birilerine sorular soruyoruz. Yol tarifi almak için, bir işe kabul edilmek için, bilmediğimiz bir dil konusunda yardım edinmek için, iş hayatımızda yol gösterici tavsiyeler almak için ve daha başka birçok sebepten tanıdığımız-tanımadığımız insanlara sorular soruyor, bilgi ve yardım talep ediyoruz. Bazen istediğimiz ve işimize yarar cevapları alabiliyor, bazen de kayıtsızlıkla karşılaşıyoruz. Aynı şekilde bu ve benzeri sorular ve talepler bize de geliyor muhtemelen. Kimisine elimizden geldiğince yanıt veriyor, kimisini ise belki görmezden geliyoruz. Çoğu kişi bu gerçeğin farkında olmasa da, soru sormak, daha doğrusu iyi ve usule uygun şekilde soru sormak aslında gerçek bir sanat. Peki, soru sorma ve bilgi isteme eyleminde başarıyı belirleyen veya başarı demeyelim de, bu işi uygun yapmak adına takip edilmesi gereken yöntem nedir? Bununla ilgili aklıma gelen bazı düşüncelerimi paylaşmak istiyorum.

​Yabancı Doğrudan Yatırımlar (YDY), bir veya birden fazla uluslararası yatırımcının tamamına sahip olarak veya yerli bir veya birden fazla firma ile ortaklık halinde başka bir ülkede gerçekleştirdiği yatırımlardır. YDY, 1970 ve 1980'li yıllarda daha çok gelişmiş ülkeler arasında gerçekleşirken, 90'lı yıllarda gelişmekte olan ülkelere sıçramıştır, hatta teşvik edilmiştir. O yıllarda gelişmekte olan ülkelerin yaşadığı borç krizi bunun temel nedenlerinin başında gelmektedir. Sonuçta, 1990'ların başında gelişmekte olan ülkelerin toplam yatırım hacmi içindeki payı %20'den az iken; bu oran, 1990'ların ortalarına doğru %40'lar seviyesine yükselmiştir (DPT, 2000: 1, 2).

​Birçok çatışma konusundan söz etmek mümkündür. İlk akla gelenlerden biri ile başlayayım: Yöneticiler emek, beceri ve uzmanlıklarına yeterince kıymet verilmediğini düşünür, patronlar ise yöneticilerin organizasyonlarına yeterince katkı yapmadıklarından şikayet eder. Çoğu zaman rasyonel temelleri olmayan ve bu nedenle de düşünceden ziyade inanç diye niteleyeceğim bu iki zıd tavır birbirini besleyen bir çatışmaya dönüşebilir ve doğal olarak geçimsizliğe, verimsizliğe ve nihayetinde de ayrılığa doğru yol açar. 

Peki, bu neden böyle olur?

​Harvard Üniversitesi'nin Fen-Edebiyat Fakültesi dekanlığı görevini 11 yıl yürütmüş olan Henry Rosovsky'nin "Üniversite: Bir Dekan Anlatıyor" isimli kitabı üniversiteyle ilgili birçok konunun işlendiği bir solukta okunacak bir eser. Kitaptan Amerikan üniversitelerindeki rekabetçi ortamı, idare politikalarını, akademisyen ve öğrenci olarak yükselme koşullarını detaylı bir şekilde öğreniyoruz. Bu nedenle kitap üniversite yöneticileri, öğretim üyeleri, üniversite öğrencileri ve başarılı bir üniversite kültürünü merak edenler için kılavuz niteliğini taşıyor.

​Avrupa, tarihi süreç boyunca dünyanın siyasi ve konjonktürel yapısında önemli roller üstlenmiş ve etkili olmuş halkları ve devletleri içinde barındıran bir kıtadır. Özellikle de dünyanın gördüğü en kanlı iki savaşın yaşandığı bir yer olması ve arkasından gelen birlikte yaşama çabalarının getirdiği bir sonuç olan Avrupa Birliği (AB) projesi ile tarihte eşi benzeri görülmemiş bir yapısal evrim geçirmiştir. Bu özelliği nedeniyle pek çok araştırmaya, çalışmaya konu olmuştur. AB üzerine yapılmış binlerce çalışma, araştırma bulmak mümkündür. Biz bu kısa makalemizde AB üzerine yazılan ve Avrupa Birliği El Kitabı adlı Doç. Dr. M. Hakan Keskin'in kitabından alıntılarla AB kurumlarını anlamaya çalışacağız. Halen THK Üniversitesinde İşletme Fakültesi bölüm başkanı olan Dr. Keskin'in yayınlanmış dört kitabı mevcuttur.