Free Alongside Ship (FAS) kuralı ile birlikte denizyolu ve iç suyolu taşımacılığında kullanılan teslim şekillerine bir giriş yapmış oluyoruz. Özellikle konteynır ile taşınan ürünler düşünüldüğünde, FAS kullanımına pek rastlamadığımız bir Incoterms kuralıdır. Şimdi Incoterms 2010'ı referans alarak Free Alongside Ship (FAS) kuralını açıklayalım.
Delivered at Place (DAP), tıpkı bir önceki yazıda işlediğimiz Delivered at Terminal (DAT) gibi, Incoterms 2010 içerisinde yeni bir kuraldır. Incoterms 2000'de bir denizyolu terimi olarak kullanılan DES'in yerini almıştır. Bir denizyolu teriminin yerine geçmiş olsa da, Incoterms 2010'da DAP sadece denizyoluna özel bir terim olarak kullanılmaz.
Incoterms 2010 kurallarından Delivered at Terminal (DAT) ile birlikte satıcının daha fazla yükümlülük üstlendiği teslim şekillerine bir nevi giriş yapmış oluyoruz. DAT, Incoterms 2010 içerisinde yeni bir kuraldır. Incoterms 2000'deki bir denizyolu terimi olan DEQ'in yerini almıştır. Her ne kadar bir denizyolu teriminin yerini almış olsa da, Incoterms 2010'da DAT sadece denizyoluna özel bir terim olarak kullanılmaz.
Ülkemizde işletmecilik yapmak zor bir zanaattır. Hele yeni bir işletme açmak yel değirmenleri ile savaşmaya benzer. Bürokrasi bir yandan, masraflar bir yandan, müşteri edinerek mal satmaya ve kâr etmeye başlamanın zorluğu bir yandan. Ayrıca tüm yeni işletmeciler için geçerli olan bir kuraldır ilk altı ay cepten yemeye hazırlı olmak. Bu durumun varlığı bile insanları yeni bir işyeri açmaktan soğutmaktadır. Ya bu durum altı aydan fazla sürerse, ya müşteri edinemezsem düşünceleri insanı yer bitirir. Bu arada masraflar sürekli devam etmektedir.
Mukaddimeyi çok uzatmadan sizleri Cömert Başlıkaya ile yaptığımız söyleşi ile baş başa bırakıyorum.
Earl Nightingale (1921-1989) Amerikalı radyo spikeri ve yazardır; çoğunlukla karakter gelişimi, motivasyon, başarı gibi konuları işlemiştir. Bu yüzden, kişisel gelişim edebiyatına doğru yelken açtığınızda Earl Nightingale ismini de mutlaka duyarsınız.
Pamukkale Üniversitesi Gün Ortası Semineri Notları
Denizli Pamukkale Üniversitesi geleneksel hale getirdiği ve halka açık olarak gerçekleştirdiği gün ortası seminerleri ile kısa fakat özlü bilgilendirmeler yapmakta. Bu hafta yeniden başlayan ve ilki geçtiğimiz Perşembe günü yapılan seminerler her Perşembe saat 13:15 ile 14:15 arasında İİBF'de B blok salonunda gerçekleştirilmektedir. İlk seminerin ismi "İhracat Nereye: Türkiye ve Denizli" diye duyurulunca ilgimi çekti ve katıldım. Doç. Dr. Sevcan Güneş Hocanın yaptığı sunum dolu dolu, anlamlı ve güzeldi. İhracat ve ithalat ile cari açık konularında istatistik bilgilerinin verildiği seminerde ülkemizin AB ülkeleri ile ciddi bir alışveriş içerisinde olduğunu, yani hâlâ kısıtlı pazarlara hitap ettiğimizi gördüm.Seminerden aldığım notları sıralayacak olursam:
Daha önceki yazılarımızda Ex Works (EXW) ve Free Carrier (FCA) teslim şekillerini açıklamıştık. Şimdi ise, sırayı bozmadan, Carriage Paid To (CPT) teslim şeklinin ne olduğunu bu tarih itibariyle ICC'nin en son Incoterms versiyonu olan Incoterms 2010 kurallarını referans alarak açıklayalım ve bazı önemli noktalar üzerinde duralım.
Başlarken
disticaretnet.com platformunda ilk yazılarımı, ticaretin temelini oluşturan sözleşme konusunda yayınlamaya karar verdim. Türkiye'nin de 2010'dan beri taraf olduğu Milletlerarası Mal Satımına İlişkin Sözleşmeler Hakkında Birleşmiş Milletler Antlaşması, nam-ı diğer Viyana Satım Antlaşması, dünya ticaret hacminin yaklaşık %80'nini temsil eden 90'a yakın ülke tarafından kabul edilmiştir. Antlaşmanın temel amacı milletlerarası satım sözleşmelerinde kuralların yeknesaklaştırılmasıdır.
Viyana Satım Antlaşmasını bir yazı dizisi olarak ele almayı uygun gördüm. Satım sözleşmenin kurulması, şekli ve ispatı ile başlayacak olan bu diziyi, tarafların hak ve borçları ve antlaşmanın uygulama alanı konularıyla devam ettirme niyetindeyim.Tüm okuyuculara faydalı olması dileğiyle.
Şimdi bu tarih itibariyle ICC'nin en son Incoterms versiyonu olan Incoterms 2010 kurallarına göre Free Carrier (FCA) teslimin ne olduğunu açıklayalım ve bazı önemli noktalar üzerinde duralım.
Sertifika Programı, ülke ekonomilerinin birbirlerine daha da bağlı hale geldiği günümüz dünyasında önemi gittikçe artan dış ticaretin (başka bir deyişle uluslararası ticaretin) uzmanlarını yetiştirmeyi hedeflemektedir. Program içeriği katılımcılara dış ticaret uzmanlığı bilgi ve becerilerini kazandıracak şekilde hazırlanmıştır.
Son günlerde Türk Lirasının birim değerindeki kaybı ile uluslararası alanda Amerikan Doları ve Avro'nun yükselişi ile beraberinde herkes veryansın etmeye başladı. Doğrudur! Herkesin, kesinlikle veryansın etmesi lazım. Özellikle enerji anlamında yurtdışına bağımlı olmamız ile beraberinde getireceği yük tartışmamız hepimiz üzerinde, evini geçindirmeye çalışan herkesi fena zorlayacaktır. Peki, ne yapmamız gerekiyor? Ben ekonomist değilim, ama bildiğim bir şey varsa o da dış ticarettir. Yabancı para birimlerindeki artışları biraz değerlendirelim ve geçtiğimiz 8 aylık süreçteki kur değişikliklerine yakından bakalım;
Tüm dünyada dijital bir dönüşüm yaşanıyor. Üretim ve dağıtım sistemlerinin geliştirilmesinden, kullanıcı/müşteri deneyiminin iyileştirilmesine değin hemen her alanda yeni teknolojilerin kullanıldığı bir dijitalleşme söz konusu. Dış ticaretçiler yurtdışına gidip geliyor, dünyayı görüyor. İyi-kötü yabancı dilleri de var. Dolayısıyla bu kitlenin dünyamızın yaşadığı dijital dönüşümü yakından takip ediyor olmasını bekliyor insan. Birileri bu dijital dönüşümü esas alarak yenileşmeler yapacaksa bunlar öncelikle ihracatçı firmalar olmalı diye düşünüyorsunuz.
Son bir kaç gün içerisinde, bizim medyamızda pek de yer etmeyen, dünya ticareti için çok büyük önem arz eden, global medyada öne çıkan bir haber, birden bire Amerikan borsasının rahatlamasına neden olmuştur: "US-China trade war on hold" | "ABD-Çin arasındaki ticaret savaşı şu an için beklemeye alınmıştır".
"Güney ve Kuzey Kore'nin Birleşmesi Dünyadaki Dış Ticarete Nasıl Bir Yön Verebilir?" diye sormuştum bir önceki yazımda. Şimdi, uzak doğudaki bu ikinci perdede nasıl bir oyun oynanmaya devam ediliyor? Hadi biraz inceleyelim, Kuzey - Güney Kore görüşmelerinin ardından şu son 2-3 hafta içinde olanları;
Soğuk savaşın ilk yıllarında meydana gelen bu çatışma, ilk önce ABD ve müttefiklerinin daha sonra da Çin Halk Cumhuriyeti'nin katılmasıyla uluslararası bir boyut kazanmıştır. Kore Savaşı sonunda Kore'nin bölünmüşlüğü devam etmiş ve iki ayrı yönetimin birbirine olan düşmanlığı bugünlere miras kalmıştır. Savaş, tarafların karşılıklı saldırılarıyla devam etse de birbirlerine üstünlük kuramamışlardır. Kore Savaşı 27 Temmuz 1953'de fiilen biter ve ateşkes anlaşması imzalanır (38. enlem). Barış Antlaşması ise ancak 2007 yılında Kuzey Kore (Sovyet Rusya ve Çin Halk Cumhuriyeti) ve Güney Kore (ABD/BM ittifakı) arasında imzalanan antlaşmayla yazılı olarak hükmünü bugünlere değin korumuştur.
Stratejik yönetim, bir organizasyonun ne yaptığını, varlık nedenini ve gelecekte ulaşmak istediği hedefleri ortaya koyan bir yönetim tekniğidir.
(Bryson, 1988: 5)
İşletmeler canlı organizmalar gibi doğarlar, yaşarlar ve ölürler. Bir işletmenin ölmesi genellikle ikinci kuşağa devir sırasında yaşanan sıkıntılar yüzünden, ekonomik bir krizi atlatamamanın sonucu veya yönetim mekanizmasının yanlış kararlar alması sonucu gerçekleşir. Bunlara ilave edilebilecek pek çok başka unsurlar da sayılabilir. Tüm bu sebepler genelde yönetim kaynaklıdır. İşletmelerde yönetim kademesi işletmeyi ileri götüren veya iflasa sürükleyen en önemli mekanizmadır. Yönetimin aldığı her karar hayati önem taşımaktadır. Bu anlamda işletmelerin önlerini görmeleri, geleceğe güvenle yürüyebilmeleri için ne yaptığını bilen ve dirayetli yöneticilere ihtiyaçları vardır. Sadece yöneticinin varlığı ise yeterli değildir. Yöneticinin karar alırken kullandığı yöntemler ve uyguladığı taktikler hem işletmeye uyumlu olmalı hem de günün şartlarına uyumlu olup sorunlara çare üretmelidir. Biliyorsunuz işletmelerde vizyon ve misyon adı altında iki klasik tarif ile kendini tanımlama uygulaması yaygındır.
